* علامت های وقف در قرآن *
*******************************************
«م»، علامت وقف لازم
« م »، علامت وقف لازم است«م»، یعنى وقف در آن لازم بوده
و وصل آن موجب خلل در معنى مى شود،
«ؤ»، علامت وقف مطلق
« ط »، علامت وقف مطلق است، یعنى وقف بر آن کاملاً به جاست و
آغاز کردن از مابعد آن نیز خوب است (مترادف وقف تام)،
«ج»، علامت وقف جایز
« ج »، علامت وقف جایز است، یعنى وقف و وصل آن هر دو جایز است.
(مترادف وقف کافى)،
«ز»، علامت وقف مجوَّز
« ز »، علامت وقف مجوَّز است، یعنى وصل بهتر است، امّا وقف هم اشکالى ندارد.
(مترادف وقف حسن)،
«ص»، علامت وقف مُرَخَّص
« ص »، علامت وقف مرخص است، یعنى به خاطر اطاله کلام و کمبود نَفَس می توان وقف کرد.
در این صورت اگر مابعد آن جمله مفیدى بود، می توان از آن جا شروع به تلاوت کرد
و گرنه باید اعاده نموده و از محل مناسب آغاز کرد،
«لا»، علامت وقف ممنوع
« لا »، علامت وقف ممنوع است؛ یعنى چنانچه وقف کند در معنى خلل ایجاد مىشود
و نباید وقف کرد (مترادف وقف قبیح)،
«قلى»، علامت «اَلوَقفُ أَوْلى»
« قلى »، علامت «الوقف اولى» می باشد، یعنى وقف بهتر است،
«صلى»، علامت «اَلوَصلُ أَوْلى»
« صلى » علامت «اَلْوَصْلُ أَولى» می باشد؛ یعنى وصل بهتر است.
دانلود مطالب فوق
با سلام جهت استفاده از مطالب صلوات بر محمد و آل محمد بفرستيد و لطفاً لينك ما را در وبلاگ يا وبسايت خود قرار دهيد و به دوستان خود معرفي نماييد باتشكر - مديريت وبلاگ
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.